Susmak, insanı elevermeyen sadık bir dosttur. KONFİÇYUS
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
HATİF
Yusuf Ali Fazıloğlu
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 0 yorum · 1544 okunma
HATİF
Hatif…
Bir mayıs sabahıydı… Tarih; yirmi dokuz mayıs ikibin oniki, Yine o hatif varlık, İşitiyorum ama, göremiyorum. Yine beni alıp götürüyor bu diyarlardan, Nereye gittiğimizi de söylemiyor… İlmeğini takmıştı bir defa,boynuma… Kan kızıl yarıklardan geçiyoruz… İnsan denilen mahlûklardan, kaçarcasına… Nereye diyorum, parmağıyla sus işareti yapıyor… Kendimizden, çevremizden, şehirden her şeyden, Kaçıyorduk… Ya da beni benden kaçırıyordu. Nedir bizi bu kadar bezdiren, Pötürmüş hayatın diktelerimiydi yoksa… Nihayetin de dünyada çok sıkılıyordum… saygı ve sevginin adresinde buluşmak dileğiyle... *hatif: Gayıptan haber veren cinnî. Sesi işitilen ve kendisi görülmeyen, seslenici.Ses verici, çağırıcı. |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
HATİF şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 6.6.2015 21:59:24
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 1544
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.