TAM BU ZAMANLARDIÇamlıbel’in üstü karla kaplandı yar/in sesi çığa döndü gönlüme düştü yine. bu yüzden değil miydi altta kalan canımın canında geçişi nefesimin kendime hesap soruşu Körün oğlu sevdasına Beyleri yendi ben gururu kuşanan acemi aşık Bolu’dan geçtim ondan geçtim kendimden geçtim. bu zamanlar çınlar kulağım bu mevsim değil midir aldatan biraz güneş burnunu çıkarsa ve ben gülümsemenin kıyısına gelsem kara bulutlar kuşanırdı gün düşerdim karamsarlığa bana Vatan diye sunulan yürek gurbet oldu bilmediğim dillerden muzdarip el gibi bitimsiz yol gibi sarmalıyorum yalnızlığı öksüzüm yetimim sokak köpeği benden daha şanslı o sahip olduğu bir şeyi kaybetmedi gözlerini semaya dikip Vatan diye sızlanmaz gurbeti çeken bilir yarsız yaşamanın hengamesini ben bilirim.. Çamlıbe’lin üstü karla kaplandı yar gönlüme düştü yine. Ayvazım DENİZ |
Çamlıbel'in üstü karla kaplandı
yar gönlüme düştü yine.
Güzeldi, özellikle bu son bölüm.
Şarkı gibi.
tebrikler canım,
sevgimle..