YAĞMUR
Vakitlerden bir sonbahar.
Oturmuştum bir çınar dibine. Yorgundum, vaveyladaydı ayaklarım. Bir gözyaşı düştü göğsüme. Kızgındı yukarıdaki çocuk, Nâralar saçıyordu. Dolmuştu iyice, dolmuştu, Her yere çığlıklar atıyordu. Kızgındı en yakın arkadaşına, kızgındı. Artık bunaltmıştı onu. Taşa toprağa döküyordu içini. Artıyordu kızgınlığı gitgide. Dayanamadım, Koşar adım kaçtım yağmurdan… by_death |