Soğuk bir yaşam havası.
Ölümün getirdiği sessizlik.
Dualar için sema’ya kalkan eller,
Koparcasına Hakk’a yalvaran gözler...
Ölüm korkusu,
Yaşama sevinci...
Birbirine girmiş çığlıklar,
Ölürcesine ağrıyan beyinler,
Harabeye dönmüş yürekler...
Her şey,
Ama her şey.
Her şey birbirine girmiş,
Neyin ne olduğu anlaşılmıyor.
Kimin ölü,
Kimin diri olduğu dahi.
Ve ölüm vakti...
Bir kıyamettir kopuyor.
Dağ, taş, ağaç,
Birbirine giriyor...
Yeri göğü inleten ağıtlar,
Annesiz, babasız kalan çocuklar,
Ölümle yaşam arasındaki yürekler,
Bitap düşmüş gözler...
Bir sessizlik...
Ve yine bir çığlık,
Ve yine ağıtlar,
Ve çocuklar...
Anlıyor artık çocuklar,
Annesiz, babasız kaldıklarını.
Beyinlerinden vurulmuş gibiler.
Hiçbir şey yapamıyorlar.
Ve acı bir çığlık daha,
Dayanamayan küçük bir yürek,
Yığılıyor oracıkta...
Bir sessizlik,
Ne bir çığlık,
Ne bir ağıt.
Bırakıyor kendini,
Ölümün soğuk kollarına...
Hafif bir gamze,
Bir gamze var yanaklarında
Yıllarca bu anı beklemiş gibi adeta...
Bir şeyler oluyor,
Bir ışık parlıyor gözlerimde,
Ve uykudan uyanıyorum...
By_ death