Sen Gever Kokardın...
Yıkılmış bir kent gibiyim
bir yanım acıların prensi diğer yanım hüzünlerin kraliçesi.. yeminler olsun ki; ben bu kentte sensiz bir gün bile düşlemedim. bu kentin her bir akşamını ay ışığı gözlerinden seyrederdim, duma gibi dağılıp giderdi hayallerim sigaramın izdihamlı zehrinden.. seni özlemek ne güzeldir! Sen gever kokardın ben kanardım... Ah güzel gözlüm; yanardım gözlerine bakınca, saçlarının karası gönlümün dinmeyen yarası.. bir görsem seni son kez, yeminler olsun ki; ahkam kesmez sevdamın aynası... yokluğun ne kadar da acıtıyor beni, yokluğuna alışmak ne zor ki; Sen gever kokardın ben kanardım... Şarkıların dilinden dinlerdim yüreğinin sesini aşk derdim adına, yağmurlu bir geceydi! yere düşen her bir damla kokunu getirirdi bana... tutsak gibi düşerdim gözlerine, candan düşen parça gibi susardım sana.. hep bana yasaktın, Sen gever kokardın ben kanardım... /Şervan Gever |