LEYLA BEN MECNUN SEN
Sönmez artık yıldızlar,
Ecelini yaşadı bak sonbahar, El değmemiş duygularımla yüreğini sar, En kutsalını yaşayalım aşkların ey yar.. En ölümsüzünü yaşatacağım aşkların sana, Kevserin olayım iç kana kana, Kıble eyledim gönlümü dualarım sana, Sen şimdi aşkımla dolusun.. Aşılmaz dağlarımın tek yolusun Sen yüreğimde her şeyden ulusun Sen gözümün ışığı gönlümün nurusun Sen öyle yağki yüreğime çöller suya boğulsun…. Sen dolunayımsın karanlık geceme tek umut, Gözyaşlarını gelde gül sinemde kurut , Sen zirvemde sevdalı bir bulut, Gel ey yar yüreğini yüreğimde mahşere dek uyut... Aşkımızdan parlayan gözlerimizi güneş kıskanıyor, Seni gören Mecnun ,beni Leyla sanıyor , Kıskanıyor tatlı dilini bülbül, kendini lal sanıyor, Senden uzakta yüreğime kan damlıyor.. SABIR ÇİÇEĞİ |
Güzel şiirdi...Ama ne yalan söyleyeyim Leyla ve Mecun deyince daha güçlü bir anlatım bekliyordum...
Selam ve dua ile...