KORKMUYORUM ÖLMEKTEN
Kardelen ile Hercai aşkı gibiydi bizimki
Ettiğin o aşk yeminleri verdiğin o sözler İmkansızdı olmayacak duaya amin demek gibiydi Gözgöre göre yandırdık bedenimizi Bugün Korkmuyorum Ölmekten Sadece sensiz kalmak öldüyor beni Üstüme geliyor herşey Sensizliğin vebalini yaşıyorum Işıkları söndürdüm, oturdum ağladım bu gece Sanki kalbim olmadan yaşıyorum Zoruma gidiyor sensizlik Yüreğim paramparça oluyor Bugün ölmekten korkmuyorum Ben zaten hergün ölüyorum Sensizliği yaşamak en kötü kader Ve ben duygularımı öldürüyorum Bugün bir başka yanıyor o şehrin ışıkları Şiirler daha anlamlı geliyor Kimseyi istemiyorum nasılsın diye sormasınlar bana Yok oluyorum ölüyorum Bugün ölmekten korkmuyorum Sessizliğin öldürüyor beni Tükeniyorum dayanma gücüm kalmadı artık Bir satır kelam gelmiyor senden Hava puslu hüzün bulutları dolanıyor başımda Yüreğim dersen yangın yeri her gelen ayrı yakıyor Benim mutluluklarım çok kısa sürüyor Yine de ölmekten korkmuyorum umutlarıma hayallerime sığınıyorum Birgün gelecek biliyorum ölmekten korkmuyorum IŞIL YILMAZ |