Duymuyorsun
Birden, çıkarsın karşıma sokaklarda
Eskişehir’e ilk kez gelen birisinin, Uçak seslerine şaşırıp gökyüzüne baktığı gibi bakıyorum sana. İşte, işte o an... Okyanusta fırtınaya yakalanan gemi gibi Sallanıyor kalbim ve çırpınıyor, Sudan çıkarılmış balık gibi. Bana doğru geliyorsun, diniyor fırtına. Uçmayı yeni öğrenen kuş misali, heyecan Ve ayrılık şarkılarındaki hüzün alıyor yerini. Sonra gidiyorsun, bakakalıyorum ardından, Gözüne ışık tutulmuş tavşan misali, Alamıyorum gözlerimi, endamından. Sen köşeyi dönüyorsun, Ben bir sigara yakıp maziye dalıyorum, Gözlerimden birer damla yaş akıyor. Bağırıyorum arkandan; Gökyüzündeki uçağa el sallayan çocuklar gibi, Duymuyorsun. |