Yağmurun Sızısı
Ankaraya yagmur yağar
Ve agaclarin ensesinden yagmur damlalari dökülür çıplak kaldırımlara Tozu kalkar yoksul ve yıpratılmis asfaltin Çiçekli bir toprak kokusu sarar etrafi Ellerinde dunden kalan mendilleri satmaya çalışır cocuklar Ve taze simit kokusu alir konuru,karanfili,yukseli.. Çoktandır guvercinlere ev sahipliği yapan guvenpark yikanir Yesil kozalakli camlar serinler Ve uykulu işçiler dolusur meydanlara Dolmuscular paldir küldür doldurur yolculari Oturabilenden gocunmaz ayakta kalan seyre dalar sokaklari binalari ve duvarlari Yanimda çekingen bir kadin oturur Gozucuyla beni gozleriyle camdan akan yolu seyreder Kirpiklerinde dünden kalma makyaj kalintilari Kim bilir belkide bebeği uyusun diye fedakarlik etmistir ömründen Çırılçıplak bir hava kulaklarimdaki sesin kirini alir sizlatir bedenimi soguk dusleriyle Agzimdan cikan buğu gozlerimin ucunda yelkenli bir gemi Ve tütüyor ruhum kemiklerimin arasindan Tukeniyorum azar azar Yelkenli bir gemi Gozlerimin ufkunda kaybolana kadar... Yağmurlu kaldırımlar.. |