Şiirimi yazdığım sıralarda aşk acısının burnumu sızlattığı kor alevlerin yüreğimde hiç durmadan ciğerimi dağladığı dönemlerdi.Kendimi arıyor,hakikatin sırrına ermeye çalışıyordum.İnsanların beni neden acıttığını anlamaya çalışıyor ,aslında her şeyin ondan geldiğini bildiğim halde insanların bana yaptıklarını anlatıp anlatıp ağlıyordum.Oysa her şeyin kendini bilmek olduğunu bilse insan o yüzden bunları yaşadığının idrakine varsa her şeyi şeker şerbet diye içer ama gel gör ki ne yaptığını idrak etmen ,neden bunları yaşadığını bilmen zaman alıyor işte...

Bu şiir yangın yürekte iken yazılan şiirlerden, kişisel yolculuğumun tanıklarından biri olarak çıktı ve sevgili Can Maybul’la birlikte oluşturduk.Ona da buradan teşekkürü bir borç biliyorum.Karşıma çıktı ve benim yeniden okumak istediğim Türk dili Edebiyatı bölümüne girmem için de beni yüreklendirdi.Teşekkürler ediyorum kendisine sizin huzurunuzda...

Sevdalar olmasa şiirler çıkar mı sanıyorsunuz. Yanmazsanız nasıl güzelliklere ses olacaksınız.Nasıl eşsiz eserlere imza atacaksınız.Selaattin Pınar’ın hayatı çok ilginçtir mesela ve bir çok ünlü insanın hayatı sınavlarla doludur.O yüzden sınav dediğimiz şey bizim olgunlaşmamız için yapılan lütuftan başka bir şey değil!!! Sevgiyle kalın

tennuremin rüzgârında savrulan sözler
kaldırım sokaklarında kelebek öpücüklerim
Masallarda ölmeyen aşklar ,leyla gibi
Mecnunlar hikayem leylalar hikayen’ di



her gece çocukluğuma vardım leylasız
çıplak ayaklarlarımla mecnundan habersiz
o kaldırımlarda büyümeyen lal aşk’larım
sözlerinde çiçekler büyüttüm içimde çaresiz




bir demet manolya tadındaydı haykırışların
virane sokaklarda dilsiz yalvarışların
peri kızları kadar ürkek ölümcül …
bana nihavent şarkılarda anlattıkların




sus
büyümeyen çocuk
intihar gıdım şiirlerime
lütfen
sus
bir şair büyüttüm diyorsun
yüreğime






Değerli katkılarından dolayı Sayın Maybull’a teşekkürler...