YA SENİN?bismillah uzağı yakın eden gözlerindir beni sana sunan. gezdiğin sokaklar taranır zülüflerime adım adım çalkalanır gece bulut düşer izine sonbahar şahlanır yaprakların sürüklenir içime ve sen adam mağrur dağların gurur ırmağı inersin yamaçlardan yüreğime. bir erkeğe yakılan ağıda alışkın değilim bismillah ummadığım bir yerde elime geçen neyin nesi denilen bir romanın eski sayfalarısın sürreal bir sanrı değil bu okudukça sarıyorsun sürkleniyorum içine. başında esen kavak yellerinin mevsimi geçmiş çocuklar eksilmiş dizinden martıların denizi terketmesi gibi yapayalnız bir sahilsin uzaktan geçen yelkenlilere el etmekten vazgeçmiş ve ölesiye tükenmiş. çamurlu ellerini çek yüzünden kan kesen dudaklarım gözyaşının yol yol iz yaptığı yanaklarına dokunsun ki sen yıllarca aradığım en gizli kayalara gizlenmiş,nadide bir yosunsun. bismillah tanrının unuttuğu yerde bir gözlerin bir benim açan yüreğim sunak taşına yumulsun adağım sensin. Ayvazım DENİZ |