sen benim hiçbir şeyim
sen benim hiçbir şeyim
sofalı evlerde yalınçak is kokardı zaman yüzümle nereye dokunsam sendin aslında biraz daha fazlasın biraz arsız biraz küf kokan ellerine hasret elimle dokunuyorum tertemiz örtülere elimle dokunabildiklerime biraz bakıyorum her şey aynı yerinde sen yoksun toprak kokan gözlerinle dokunabildiğim kadar varsın bakıp sana kapıyı çarptığım kadar biraz fazlam kadar biraz eksikliğimsin sen benim hiçbir şeyimdin hatırladığımdan da öte sen bana bakıyordun hala o yerde dokundum usulca sesine dokundu bana öyle anlamsız bakışın anladım ki öyle değilmiş kaçışın sen uzaklığım kadar yakınımsın uzaklığımda yaktığın kadar üzüm güneşi kokluyorum hala o yorgun sözlerinde bitmiyor o suskun gözlerin çamurlu çizmelerle kirli düşlerle bitmiyor gözlerin bende yoksun aslında her şey kadar alsam diyorum elime sevincimi kimse bakmasa utanmasa............ |