Dostum hiç düşündün mü?.
Yüreğimde sessizliği yaşarken sen yoktun,
Umutsuzken ellerimden tutmayı mı unuttun,
Çaresizliğimle sana sığınmak isterken,
İçimde fırtınalarla akıntıya kapılırken,
Sıkıntılarımı söze dile getirmek isterken,
Sen evet, sen dostum yanımda yine yoktun...

Dostum diyorum sana!.
Çünkü o kadar inanmıştım ki,
Bir tutku, bir liman, bir arkadaştın,
Yüreğimdeki acılarıma, sevinçlerime sırdaş tın,
Ben öyle sanardım ki her zaman yanımda sen vardın,
Sen evet, sen dostum yanımda yine yoktun...

Eyyy! dostum,
Cefayı çekerken sefaya sürüklemedim mi seni,
Kaderimizi paylaşırken,
Demedim mi, bozma arkadaşım neşeni,
Feda olsun sana bu candan bu bedeni,
Her zaman yanındaydım yoktu bir nedeni,
Sen evet, sen dostum yanımda yine yoktun...

Ahhh!.. dostum
Bir gün dahi sormadın senin sıkıntın nedir diye,
Dinlemedin bir gün dahi kendinden öte söyleşiye,
Hep ön planda oldun, benim dertlerimi ittim öteye,
Kendin hükmettin, kendin karar verdin, kendin çektin,
Sen evet, sen dostum yanımda yine yoktun...

Canım dostum,
Yine de sen benim yoldaşım, kadim dostumsun,
Sen kendinle olacaksan, böyle dahamı mutlusun,
Canın nasıl istiyorsa, sana yolun açık olsun,
Her zaman sıkıntında, sağlığında yanında olacağım
Sen evet, sen dostum yanımda yine yoktun...

Ayhan İÇÖZ