mor menekşem.
Çağlıyor dereler bahar coşkusu ile
Dolup taşarken berrak suyun akıntıları Bükmuş buynun bir bir mor menekşeler Kokusu dağılır etrafına Çekerim içime her nefesimde seni Mor menekşem. Elleme dokunma yapraklarıma Gitmesin yağmur tanecikleri üzerimden Mis kokularım gelmez sana Sadece kokla beni Mor menekşem kokla Gök gürlerken korkuyorum karanlıktan Saklanacak bir yer arıyorum sığınmaya Aç aç kolarını ben geldim sar sarmala beni benliğinle Mor menekşem. Sabah seherinde yağmur yağarken Buğulu dumanlar çöküyor üzerime güneş doğana kadar üşüyorum Aç aç kollarını ısıt beni Gecenin koyu rengi anıları çağırıyor içimde Sessiz bir düğüm oldu heceler bana Derinden bir ah çekince yine doldu gözlerim sana Mor menekşem Özledim kokunu gecenin zifi karanlığında Dağlar inim inim inniler kahrından Ne zaman bir güzele tutulsam bir ateş topu olur yüreğim Gece suçlu. Bir yol gider kalbe Kurşun vurur yıkılırım oracıkta İşte ben ozaman ölürüm.... ...Mor menekşem.... vahap. Ünsal.24.05.2015 |