arsız adamne desek boş şimdi zaman geri sayıyor arsız adam kuşanmış yalan zırhını kendisini övüyor eski evler yerle bir olmuş hatıralar yerle bir kentsel dönüşümler haritası olmuş kalpler vicdanlar yerle bir ve eski bir yalan gibi dolaşır dillerde aşk gönüller yerle bir içine çekilmiş bir koy gibi şimdi ıssız yürekler içinde çocukluğu sızlıyor içimin, içler yerle bir ilkyaza ruhunu üflüyor bahar bakışlar durgun hava sitemkar kuşlar tedirgin kahpelik almış başını gidiyor insanlık yerle bir umut, umut ne güne duruyor dostum? arsız adam var gücüyle ölüyor, sarayları yerle bir. meriç aydın |