DIL-İ BÎTÂPAdını şiire yazmak ne ki Sevgili Sevdânı çeyiz niyetine Kanaviçe kanaviçe İğne iplik işlemişim derime Ki Bir girebilsen kapısından içerime Rast gelsen Can diye Damarlarımda üstü başı ben dolaşan kendine Ömür billlâh utanırsın Peşindeki gölgenden Ve Bakamazsın Yüzüme giydirdiğim Yüzüne Ürkme Sevgili Elif-Lâm-Mîm hâtimlerimin Uçkun kıyısı Aminleriyle Budamaya geldim Suskunluğunun dili kesikliğini İnancının güvercin kanatlarını Aşk oduna tutmuş Softa bir derviş şaşkalozluğunda Başını önüne eğme Sevgili Cümlelerinin dibi delik ceplerine sakladığın Sırılsıklam tüm kelimeleri Astım bak Gözlerimin bozkırlarının Güneş gören en-gebe-liklerine Kör bir yarasa uykusuzluğunda Ezberleme beni Sevgili İsmi şâibeli lügâtların önsözünden kovulmuş İmlâsız Meâlsiz terkiblerde terbiye edilmiş Bir ünsüz kaymasıyım Memnû’ bir aşkın çarpık tablosunda |
H.