güle güle kullanabilirsin.
sessizlik ağır bir yenilgi değildi gözlerime.
sen gittin,ben seçmedim böyle yaşamayı. savurdun anlamsızlıklar içinde kendini. benide o karanlığın içine attın. sen olsan şimdi gülebilirmisin?.. ağlardın oysa sen,sensiz yapamıyorum deyip. hemen sevdirirdin kendini. hemen nazlaştırırdın,hemen bir öpücüğü hak ederdin. öptüğüm yanaklarındaki gülümseyişin verdiği o küpenin sırılıtışı. seni çok harika yapıyordu,bendeki yerinde. şimdi herşeyden ve hepsinden mahrum kaldım. herşey abartısızca üstüme geliyor. kesintisi bitmiyor içimdeki çığlıkların. çığlıkların acısında,kendime bir ceset yarattım. artık,güle güle kullanabilirsin... |