KUZEYİN AYAZIŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bu şiirim kimsesiz, ilgisiz, yetim, yalnız; sevgisiz ellerde, sokaklarda, yetimhanelerde, korkarak, üşüyerek , çalışarak büyümeye çalışan ya da çocukluğunu yaşayamadan erkenden büyümek zorunda kalan tüm çocuklara gelsin.. Sevgilerimle...
İçimde ağıtlara gebe çığlıklar
Ben ki kuzeyin ayazı Yıkık duvarların arsız gölgesi... Sesim seni çağırırken bu gece Pervasız suallerle gel Sürgün korkuları söküp derinden Hesabı yapılmamış günahlarla gel.. Beklediğin dost selamı kazınsın İsmine mıhlanmış yitik mısraya Münzevi bir güvercin busesi Acıyan, kanayan yanlarına Hayatı düşerken öğrenen çocuk! Büyümek için ağlaman gerek Bak gözlerime su misali Demlediğim çilekeş avuntusu Avuçlarım sana yatak bu gece Ölüm karışmadan hülyalarına Ağla şimdi ağla dilediğince… Büyümen gerek şafak doğmadan Gün bu gün An o an Devler uykudan uyanmadan Vakit yeniden doğma vakti… |