hadidokun rüzgârıma hiçe say birikmiş buzullarını su ol ark’a düş yoksa anlatmaya yol hikâyelerin ola ki yaşadığın düş canımı acıt kulağıma fısılda derterini erimişim ermişim batmanım seninki benimkini siler mi çek perdelerini camından yorgunum ne sözler getirmişim sana han duvarlarından en hasından yazılmış çıra karasından şehri görmeyenler basmış korkma üryanlığından ellerini ver avuç içlerinden öpeceğim bir de gözlerinden uçları haram emeğin kavrandığı yerden saçlarıma dokun kırağılar düşsün ezeline hâlâ o sokakta gördüğüm gibisin içimde sakın ha direk lambalarının söndüğünü söyleme kasım |