BİRDE BAKMIŞSINKİ GİTMİŞSİN GÖNÜL
Ömrü harcamışsın; boşu boşuna
Kendine kötülük, etmişsin gönül İbret almamışsın; gelmiş başına Bildiğin yollarda, yitmişsin gönül Meydana sürecek; erin kalmamış Dizinde dermanın, ferin kalmamş Yürek’te gönül’de; yerin kalmamış Aşkın kapısında, kitmişsin gönül Senin olmayanı; senin sanmışsın Hayale aldanmış, söze kanmışsın Özün’den tutuşmuş; içten yanmışsın Kavrulup kavrulup, tütmüşsün gönül Nefsinin esiri; sürek avısın Bencillik bayatı, şeytan tavısın Kibrine yenilmiş; kibrit kavısın Dişleri dökülmüş, itmişsin gönül Dünyayla arana; duvar örülmüş Ebedi yaşayan, nerde görülmüş İsmin karalanmış; defter dürülmüş Bir’de bakmışsın’ki, gitmişsin gönül Yamaçın sislenmiş; dağların duman Gözlerin puslanmış, hallerin yaman Nerede Muhammed.? hani Süleyman.? Dolu’yu tüketmiş, bitmişsin gönül |