Donmuş
kristal hülyalarımın içinden çıkıp gelen
kadın
hep ilk geldiğin "merhaba"lar gibi kal,
sadece
saçını dağıt da gel bir mısra,
sen hep gül
şen kahkahaların la uzun ve mesafesiz
upuzun bir kıta gibi bitimsiz.
Isıt önce beni,
ısıt üşümüş içimi
ve
belirsizliğin sisli gri bulutlarını dağıt ta gel.
Gel ısıt beni
ve sonra ılık nefesinle
yeisi dağıtarak gel
gel, gel öp beni..

Acıyla kanayan
yüreğimi bülbüle döndüren,
beni
kara trenin keskin çığlığı gibi öttüren,
şimdilerde lal’a kesmiş dilimden..
Bir daha
bir daha öp beni
sana mühürlenmiş dudaklarımdan.
Öyle bir öp ki
şiir olsun iki damla yaş,
aşkın tadı tuzu aksın
çeşmi aşk pınarından
hem haz’ından,
adından,
ve de ardından.
Ve bu sevdaya dair
bir belge izi kalsın yarına,
aşk yorğunu yanaklarımdan....

23:11:2014.
Çankaya mh: /Konak
İZMİR