anı-karabiliyorum birileri pusuda güzel bir aşk şiiri yazsam hemen ödül takılacak çok işim var oysa benim kocaman bir şehrin ayak izleri okunacak biliyor musun çakırım bir türlü tutturamıyorum nereden gelip gittiğini vardiyaların belirsiz ne yolun ne izin belli bel kalınlığı olmuş adını yazdığım kavaklardaki yarıklar çoktan silmişler zaten her durağa çizdiğim begonya gözlerini numaralar takmışlar bütün sokak isimlerine kahramanları bitmiş gibi bir ülkenin oysa,cengiz topel’i ne güzel almıştım ezberime kokmuyor iğde dalları dönmüşüm,serseme düşen posta güvercinlerine belki de suskunluğundandır bakırcıların her sabah yaladığında güneş kaldırımları notalar dağıtırdı ya kunduraların bu sessizliktendir işte benim çıldırmalarım çakırım adresi belli ahım değdir gümüş halhalını hamam sokağındaki taşlara işaretin olsun hani çıkar ya kara bileyim yaşadığını başıma bir daha yıkılsın ankara kasım |