Hıdırellez kelamıdır bu rüzgar

BU GÜL KOKUSU BU MENEVŞE
bu raşe
bu renk
gelişinin müjdesidir baharım
gün özgür olurdu ya gecenin tutkusu
tutsaklığı olmasa
baharım bu senin müjden bu bir tahliye
bu senin en kadim selamındır

her gelişinle siler süpürürsün üstümüze çöken karanlığı
ayrılığı vuslata döndür baharım
ürperirken tenin gitmek ebedi değilse
bekliyordum umutsuzca olsa da dönüşünü
bu gün senin on dört Şubat’ın sevgililer sevgilisi
şerefine bu şiir

yine gözümü alıyor çıplak tenine giydiğin
bu çiçekli elbisen
habersizce geliveren sevgili Mayıs gamzelerine sar beni
topuğuna kadar inen saçların
doru bir tayın yelesi gibi
şairin kadını kısrağı sen BAHARIM
gitmek özgürlükse git derim

ama kal bir kaç zaman yalnızlığıma sarıl bir zaman
eğer yemin edip de söz verebilirsen
git derim gitmek özgürlükse
iyi düşün ama beni yine buralarda bulabilirsen
git derim be sevgili

YÜKSEL NİMET APEL

6/MAYIS/2015/ÇARŞAMBA/BODRUM