HAYAT ÖLÜM ELVEDA
insan özet olarak gelişen
eşkiya dağlar mı böyle büyüdüğüm parmaklarındaki nehirle uyumlu çift oluşturuyorsun dönüşsüz düşlere köprüler kuruyorsun yılkı atıyız hepimiz sessizliğe kişneyen uysallaşmış göl sahili akarsuların küs aktığı yüreğinizdeki şiir kapı açık mı bari ardına kadar cömert bir kara parçası en son arkadaş ister daya sırtını ister sarıl yat ne yağmurun ayak sesi kalır bahçenizde ne de çatınızda bulutun nefesi çıkaramaz yalnızlığı tenden hiçbir temizlik maddesi düşbozumunu arıta hangi su senin dalların bana benziyor, ayrıç ve kırılgan odana koyduğum parantez durmuyor yerli yerinde güz yapraklarıyla tıkanan kır çeşmesiyim ne yolum bilinir ne de suyum yitik bir derenin şırıltısıyım artık! Velicem Yılmaz 28 02 2008/Ankara |
uysallaşmış göl sahili
teşbihler gayet hoştu.
tebrikler