BİR İLK BAHAR PAZARIYDI
Bir ilkbahar pazarıydı.
Çiçek açmıştı yalnızlık. Avluda üç beş sandalye, Ve yerlerde Yeşil bir kilim, Baharı anlatmak için dokunmuş. Koyu bir sohbet döküp, Çay bardaklarına Yudumlamaya başlamıştık Aşkı yudumlar gibi. Kulaklara çalınan Bir yan flüt sesi Kalkın deryalara gidelim diyordu Deryalara ya da uzak diyarlara. Avluda üç beş sandalye, Ve yerlerde Baharı anlatmak için dokunmuş Yeşil bir kilim. Gitar söz alıyordu sonra. Ve eşsiz ezgiler Karışıyordu bir ilkbahar pazarına. Okunacak bir şiirdi tek eksiğimiz. Herkes oradaydı, Gitarımız, yan flütümüz Sol yanımızda asılı heybelerimizden Taşan Platonik aşklarımız. Ve yıllar Yıllar geçti aradan. Önce Yapraklarını döktü Muhabbet ağacımız. Sonra gitarımız terk eyledi bizi Hiç ardına dönüp bakmadan. Baharı anlatmak için Dokunmuş yeşil kilimimiz, Çok dayanamadı anıları yad etmeye. Ne yan flütümüz kaldı, ne de gitarımız Şimdi sadece şiirimiz var O anlardan Yoksun bıraktığımız. |