Ben hep....
Nerde benim turkuaz rüyalarım, kim çaldı ?
bulutları doldurup yırtık cebime kırlarda koşturmak isterdim sonra uzanıp yeşiline hiç bir şey düşünmeden uyumak çocukluk işte... büyürsem kirlenecek herşey biliyorum ben rüzgar olsam essem her yerde oyunlar oynasam deli dolu yalınayak ve kırmızı yanaklarımla ağlamak bir kelebeği seyretmek ben hiç büyümesem mavi sular gibi kalsam köpük köpük kıyıya vursam yakamozlar’la şarkı söyleyip mehtaba dalsam ben hiç büyümesem hep çocuk kalsam ve yine pembe rüyalara dalsam bulanmadan hayatın çirkefine rüyalarımda ağlasam .... |
...........
Gönül yaylasında edalanmış yüreğinizi taşıran,
has yürekliler kervanına karışan,
ve bu durakta molalanan,
asil duygulara cemreler olgunluğunda selam...
Kaleminize giderek çoğalan saygı...
Cemre duyguları katkılı,
kırkikindi yağmurlarında yıkanmış yürekle ve şiirle kalınız..
Birden fazla defa tebrik ediyorum...