BED(H)AHHSöyleyin İsa’ya Soyunduğu çarmıha giydirsin Ömrümü mezat mezat dolandıran bu adamı Kelimelerimle mıhlayıp gövdesini Sersin azmân-ı âlâya derisini Ki Kafiye kafiye damlasın Toprağımın gayet meşrû çocuklarının çoraklığına İlhâmımın kanı Haber edin Davûd’a Parmaklarının arasına alıp boynunu Assın bu Adam’ı Boğum boğum dizelerle Hükümsüz Ateşte henüz dövülmüş demir mızrakların ucuna Assın ki Bana da söyleye(bile)cek birkaç söz kalsın Aşk adına Yana yakıla Yanmaktan yana Herc û merc olsun Talana dursun Devrilsin alnına Ağzının kovuğunda ıslattığın parmaklarınla Beni sildiğin Yazgı’nın harfleri bir bir Ki şaşırsın Ârâf’ını Paslı çivilerinden derisi yırtılarak sökülen alfabelerin Kebelâî k’ederine Kader diyesin Dilini yedirerek dişlerine çimdik çimdik Nâçârlığı târîk belleyesin adımlarına Arş insin arza Sen arada inleyesi Varmadan Kâb-ı Kavseyn’e Düşsün bedeninden Sürüklensin peşinsıra Ayaklarına dolansın münkir ruhun Siyahî ulaklar duyursun Surî bir sayhâ ile Muştulasın kulağına Aşk-ı Beyzâmın Tarûmara râm Yerle yeksân âşîyânının Çatallı Kirli dillerde lime lime olan yâdının Kara çalılar ile çalınsın afitâb-ı istikbâline karalar Hind’in hinliğinde döl tutsun varlığın Bir Şakk-ı bahr vaktinde Boğulasın Firavunî tevbelerinde Asiye’nin şefaatinden Ebubekir’in adaletinden Ömer’in Meclis’inden Osman’ın hilminden Ali’nin ilminden Tard olasın sırt üstü Tepe taklak Deccal’la haşreylesin seni Râbb Hüseyin ile kahreylesin Kovulasın İblisçe Sidretü’l Müntehâdan Cennatü’n-nâim’i görmeyesin |