KARANLIĞIN AYDINLIĞA DÖNÜŞTÜĞÜ ANDAKaranlığın aydınlığa dönüştüğü anda. Hayal meyal görüntümle yürüyorum. hava belli belirsiz fakat haziran ortasında. Ardımdakilerden adım adım uzaklaşıyorum. Horozların bile uyuduğu anda. Bağırıyorum durmadan sessizliğin ortasında. Buranın horozu benim manasında. Uyuyanlara İNAT meydan okuyorum. Kor karanlığın Kör olduğu anda. Yağmurun bastırdığı BU zamanda. Üzerimde beyaz bir bez parçasıyla. Hortlakları andırıyorum. Gökyüzüne bakıyorum da. Neler neler görüyorum. Kaçışan bulutlar dışında. Birde hayalini görüyorum. bu kalabalık görünen şehirde. Yalnızlık çektiğim dünün gününde Aç köpek gibi görünenlerden. Aldırış etmeden yürüyorum. Damla damla serinleten yağmurda. Rüzgarın melodi yaptığı anda. Sesimle karşılık vererek yada. Nefesimle saldırıyorum bağırıyorum. Saatler şaşkın güneş sürgün. Ve dünya değilde sanki benim ölgün. Azar azar çıkan seslere inat. Aldırış etmeden hep yürüyorum. |