Ve yağmurlu bir kış günü...Kendini kendine saklama. Boğulur düşlerin zifiriliğinde karanlığın Tüm yansımalar silinir Sen kalırsın, Bir terkedişin hayasızlığında Ve yağmurlu bir kış günü... Bukağılar asılır boynuna, Düşersin. Dizlerin kanar. Yağmurlar görmez, Yollar acımaz, Ve zalimdir ayağına takılan tüm taşlar. Sıyrılır varoluşunun izi zamandan Dizlerin kanar,acır. Yüreğine bir sızı düşer. Bir yağmurlu kış günü Boşken sokaklar İçinin karanlığına sarılır dünya Bakarsın kendine göremezsin... Dalgalarını yitirmiş denizler çıkar Yol sonunda karşına. Sen,Senden çok uzakta Kaybettiklerine bakar, bakarsın. Solan çiçeklerini toplarsın bahçenden Ayrık otlarının sardığı yüreğini görürsün yağmur yağar Ve hala sarıdır otlar Toprak kuru. Kışları sevmezsin Senden seni alan pusunu havanın Yüzüne bakarsın yerde biriken suda Su siler seni, göremezsin... Kendini kendine saklama Boğulur düşlerin zifiriliğinde karanlığın. Yağmurlar diner. Sen ıslak kalırsın. |