mühür gözlüm
gözlerinin mührünü vurmuşsun birkere kalbime ne uzayan geceler,ne çınlayan saatler ne de gördüğüm gözler bu mührü sökmeye yetiyor... ne bendim seni sevmeyi isteyen ne de ellerimdi ellerini düşleyen sadece gözlerimdi gözlerini yüreğime mühürleyen... senin varlığınla kıvılcım saçan gözlerim yokluğunla çiğ tanelerine büründü seninle çarpan bu yürek sensizlikle duruldu
sonbaharda yapraklar döküldükçe içim sızlıyor.ayrılırke gördüğüm solgunluk ve durgunluğu görüyorum onlarda.... unutmak mümkün mü dersin mühür üstüne mühür vurmak bana yaraşmaz artık... senin gözlerin benim gözlerimin benim gözlerimse senin gözlerinin içinde, unutmak mümkün değil , mühürlenmişiz birkere birbirimize...... |