Utanmadık
Biz mangal yüreğimizi koyduk
Gergef gergef işlenmiş yastıklara Utanmadık döşeklerimizden Temizdi yüreğimiz çarşaflar gibi Kan emzirdik düş döllerimize Aç olmadık yasak sevdalara Bir kez sevdik acımasız baharlarda Bir kez yandık Aşkın narına yunus gibi Ağıtlarımız ondan acıdır her sonbaharda Biz utanılacak kirli ellerde olmadık hiç Bizim yüreğimiz ana kokar be gardaş Son peronda treni beklerken hayatımızda.. sema korcan |