KADIN
Güvercinler ölüyor
Bacak aramda yangın Hoyrat eller saclarımda Canım yanıyor anne Ezanlar okunuyor Zulüm durmuyor Her yanım kan gölü En çokta yüreğim acıyor Vuruyor vuruyor Zalimlik canilik yüreğinde Ellerim çaresiz düşüyor toprağa Kadınım gücüm yetmiyor Tek sucum sevmekti anne Biliyorum adımızı anmayacaklar Çarklar düzelmiyecek bu ülkede Gazete satırlarında okuyacaksınız Kadınlar ölmesin diyecek birileri Bu kanlı ayandon Bu çarkları biz bitirmezsek kırmazsak Daha çok pınarlar özgecan lar ölecek Çekin kanlı ellerinizi üstümüzden Çıkın bacak aramızdan Bırakın özgürce sevelim Özgürce yaşayalım Benim adım KADIN Ben varım vede hep var olacağım Bu dürzülere inat sema korcan/ kitapsız şair |
az önce başka bir " kadın " a svmek üzereydim,
sadece sen , ben ve siz gibilere hakaret diye şair.
eyvallah.