Bir tutam Dostluk buldum.
Kokmuştu,çekilmişti suları.
Unutulmuştu bütün dost bildikleri,
Kurumuşdu dost ağacının her dalı,
Alıp bağrıma bastım,can dostum dedim,
Ölümün kör gözüyle kalbime dikdim
Çatladı kalbim çığlığıma uyandım
Biraz yokladımki sızlayan sol dikişim.
Dedim dostum yüreyime,nasıl dikeyim,
Dedi sök dostu sökemedim...

Bir elimi dasta verdim,ötekini aramadım,
Bir yangın sarıverdi her yanımı,
Dedim gelsinde,narında yanayım,
Dedi çık alevden,ateş sen,çıkamadım...

Unutulmuşluğun en deli yükünü taşıdım,
Issızlığın kahpe yüzünde,
Benden sorulur oldu
Uykusuzluğun yük olduğu gecelerin hesabı,
İçinde kalp olmayan bir şiir yazdım,
Yağmur gibi Issız yüreklere düşürdüm,şimşekleri,
Kimi,nerde arayacağımı sordum,mavi gökyüzüne,
Dedi geç boş dünya geçemedim...
Ben bende kaldım...

Ekrem ÇETİNKAYA
VaTaN25 26.04.2015