Yalnızlık gidenlerin ardı sıra zemheri billur tanecikler döker
Gözyaşları buz döker
Puslu ve esrarlı



Yüzümde sisli bir hüzün ve yokluğun
Şimdi zemheriden de beter
Pusludur şimdi gökyüzü
Diller lal olur
Susan ömre can yakan sevdalar
Vedalar puslu ve esrarlı



Göç etti ruhumdan sevgi kuşları
Yoluma hüzün pusu kurdu
Tebessümüm donuklaştı
Sonra dudak kıvrımlarıma hüzün yerleşti
Ardından Gözlerimden ruhumun buz tanecikleri döküldü
Puslu ve esrarlı



Puslu ruhum kaldı senden geriye
Yalnızım bu şehirde
Yalnızlığım zemheri
Yalnızlığım ölüm
Vedaların kırgın sesinde martı ayazı



Yalnızlığın hüznü çöktü bu akşam
Yalnızlığın buzdan ölümü
Sessizce hüzünüm buz dökmekte
Gözlerimden süzülürken ölüm



Buz döker billur taneler gidenlerin ardından
Gözyaşları buz döker
Yalnızlığın vedasında gizemli şiirler gibi
Ölüm gibi



Mahmudiye Düzkaya