Yıka Beni Anne
Hangi anız ateşi kavurdu ki yüreğini
Silemeden alın terimi Hangi edepsiz kesti soluğunu alaca karanlıkta Bulamadan yolunu gönül kıblesinin Kitabesini sırtlamışken ana/dilin Varlığını inkâr etmeye yeltenen kim Daha gün aşmamışken çocuk boyumu Kim ç/alıp defnetti yamalı bohça yaşantını Varıp dergâhını tavaf etmeden pirimin Aşkın gül bengine hiç semah dönemedim Yoksa öfkeyi kuşanma vaktimidir Çiğnenen çığlıklarıyla acı yoksulluğu Şimdi ellerim korku ç/ağında Susmak bilmiyor çın çın sesler Bir ben suskun sende anne! Birde yıldızlı baharlara dik başın Namlu alnımı öpüyor tırpanıyla Yıka beni dualarında anne Yıka kirlileri ki sevgi doldursun çocuklar Yoksa bir koşu ölüm mü tatmalıyım yalnızlığımla |