balkondan düşen şiirlerah...karakız ne paranteze geliyor kolların ne de gözlerin üst üste iki nokta sonsuzluk işareti bacaklarınla yaz beni diye gözlerime çöpler sokuyorsun balkonumda haberin var mı ahırından boşalan deli tosunlar gibi zaptedemiyorum başıboş şiirlerimi mahrem çamaşırlar asmak kolay pencere demirlerine diyecek de yok hani cömertliğine üstelik ilhamıma çüş diyor patlattığın sakızlar üstündeyken canına eliaçıklığın kıskacına alıyor beni dengesi değişen günahlar demem o ki erken gelmiş kiraz mevsimisin sanki dalların kırılıyor al’dan ne kurgular kurardım sana ama utancım mühlet-i zamandan kasım |