Umutlarım tükendi...
Günleri yaza yaza gönlümün sayfasına
Umutlarım tükendi kalem bitti söz bitti. Teselli kâr etmiyor yüreğimin yasına Umutlarım tükendi kalem bitti söz bitti. Dönüşünü beklemek ateşte yanmak gibi Bile bile yalana aldanıp kanmak gibi Buz dağının koynunda yatıp uyanmak gibi Umutlarım tükendi kalem bitti söz bitti. İçimden parça parça bir şeyler eksiliyor Gözlerim kararıyor nefesim kesiliyor Bir hevestir boşuna gönlüm bile biliyor Umutlarım tükendi kalem bitti söz bitti. Bir imkasız hayâlin peşinden koşuyorum Bedenim de ruhunu kalbini taşıyorum Yaşamaksa bu halde ben hala yaşıyorum Umutlarım tükendi kalem bitti söz bitti. Zehir oldu hasretin çiçek açtı tohumu Karanlığın içinde kaybetmişim ruhumu Sağım solum gittiğim bir ölüm uçurumu Umutlarım tükendi kalem bitti söz bitti. Düştükçe düşüyorum toprağın en dibine Canımdan çok sevsem de sevilmedim aksine Diyecek bir sözüm yok o vefasız kalbine Umutlarım tükendi kalem bitti söz bitti. Şair:İsmail Kurt 20.04.2015 |