anaana öptüğüm Elin cennet kokuyordu Dilin gönlün dua ederdi ana yokluğun gönlüme keder doldurdu dizlerinde Kokunu özledim ana seher vakti namazda akar yaşım yaram derin ciğerim yangın ana dağlar gibi Afat dumanlı başım. Yoluma ışık tutan sendin ana büyürken içimde anasız acım Kırılmaz mı acıdan telim sazım yavrum diyen nefesin sığınağım bana ninni ağıt söylerdin ana ayrılık var ölüm ocağın sönsün Mevla’nın cenneti mekanın olsun makberin sevdiyin Nergis gül koksun ak namaz leçeğin koynumda ana divaneyim gülmez yetimdir bağrım doymadan toprak oldu diğer yarım yanlız ım virane yorgun sol yanım ben üşüsem güneş olurdun ana yılmaz bülbül |