....
sessizliğe gömüldüğüm bir akşam üstü
yine beni sana anlatıyorum mevsimler geçip bitmek bilmiyor dünya döndükçe acılar yüreğime saplanıyor adalet vurgun yemişçesine yerlerde sürünüyor bütün insanlar gözleri kapalı yürümekte artık kimse gözünün içine bakmıyor bile herkesin suratı asık, yüreği soğuk,katılaşmış bizi bize anlatın sevgiyle kalbinizle bir gülücükte saklı bütün dünya insana unutturan o yokluğu o gülüştür insanın acılarını dindiren ve sonsuz ve yürekten... |