DUYGULU BİR ROMAN ÖZETİ..
Bir zamanlar
En güzel şarkıları söylerdi rüzgar hep bu mevsimde Marmara, yine ıslık çalardı dalgalarıyla tüm haşmetiyle Sen hep Anadolu hisarını seyre dalardın Bense Rumeli’ de mehtaba yakın Hiç bir şey anlatmazdı bazen sana çok uzaklardan akseden ezgilerin yanık sesi Hep kırılırdım sana yağmur öncesi Kıyıda sakin adımlarla yürüyen bir adam Ve yanındaki renk renk tokalı kız çocuğu Tercüme edilmeyi bekleyen lisan kataloğu Sen anları yaşarken Ben zamanı Gerçeklerin buz duvarına çarpan med cezir akşamı Soğuk, madeni para intibası ve İs kokulu ay tutulması İzahatsız kaygısı.. Es/ li duraklarda, es/ siz vakitler Yağmurlar, hep böyle zamanları bekler.. Belki de artık Susarak konuşuyorsun kendi iç sesinle Öyle ya Susmayı ben, konuşmayı sen yeğlemiştin kendi hikayende Şimdilerde Her söz sağanağı, ayrı bir yıldız olup parlarken ayaz gecede Bak işte Yine kuyruklu yıldızın hikayesi Yıllar geçti... Duygulu bir roman özeti.. HAZAN |
Şiirde saygı, sevgi aranır.
Beğendim…
....................................... Saygı ve Selamlar...