UTANÇ
Ne ağrılar ağırladık, vicdanı esir gecelerde
Canımız cehennem eşiğinde yarınlara ikram Elime bir el uzat, yeniden doğsun yarınlar Biz doğmadan öldük anne. Hani nerede, mavi benli üçüzlerimiz Hani nerede, yarınları darağacına asılan düşlerimiz. Niçin doğduk? niçin yaşadık? niçin ölüyoruz anne. Suya hasret, süte hasret, içimde bir kavga musallat Ekmeğime akrep banmış, toprağım kuzgunlara hasat Utançlı şafaklara karanfil dikelim, vasiyetim var çocuklara. Utançlı bir şafaktan, utanç sız bir karanlık daha aydınlıktır anne... MEHMET GÜVEN- 14- NİSAN -2015... |