BeklerKardelen yaşamda bakar kışına Şafakta bir avuç güneşi bekler. Karlar billurlaşmış gider işine Baharda çayırı çimeni bekler. Güller rengârenk kendine yardı Yaşamın içinde gençlik bahardı Maziye bakınca can bahtiyardı Yıllar gelip geçti gümanı bekler. Dünya dedikleri yalancı olmuş Dostum görünenler talancı olmuş Aya bak güneşe dilenci olmuş Yeni yetme biri memeni bekler. Seven gönüllere sözüm yok benim Baharım ağlıyor yazım yok benim Boş mızrap elimde sazım yok benim Ne zaman çalacak zamanı bekler. Bu canda çok işler gelmiştir başa Gözyaşım sıçrayıp düşmüştür kaşa İster elli yaşa ister yüz yaşa Zavallı yüreğim amânı bekler. Mualla, Ahmet’e sessizce sordu İlkbahar söyleyip kenarda durdu Mürsel’de kürsüde huzura vardı Sesler hazırlanmış kemanı bekler. Mürsel ADIGÜZEL |