Benim
Benim
Geldim bu dünyaya yaşamak için El attım çarkına sökülen benim Yalvarıp yakardım önümü açın Bedenim derisi sökülen benim Yaşamın kaynağı düzeni bozuk Yarını tehlike görülmez yazık Yakılan yerime çaktılar kazık Canımdaki cana çakılan benim Gözümü çevirdim baktım uzaya Kâinat âlemde olan hizaya Uğrattılar beni derin kazaya Kalbimden damarım çekilen benim Hakka revamıdır hakkı bilmeyen Yaşadığı günde bir gün gülmeyen Gönül huzurunda olup ölmeyen Ateş çemberinde yakılan benim Derdimi bilen yok derman bulunmaz Yaralı yüreğim kanar sarılmaz Can evim yıkıldı neden sorulmaz Gözümün içine bakılan benim Mürsel Adıgüzel |