YİNE SEN YOKSUN GÜL PEMBEYine sen yoksun, gül pembe Ağlıyorsun sulu sepken Yağmurla ıslanan saçların Hilal gibi kaşların Yıldızlar konsun omuzlarına Toprak gibi susayan bedenini Gözyaşım sulasın Güneşin gönlüne doğsun Sevgim yüreğime dolsun Geldim yine sen yoksun Sen yoksun gül pembe Bir kuş gibi süzülür günler Geceye döner gündüzler Hani verdiğin sözler Yoluna kayar gözlerim Seni her an özlerim İçimde bilmediğim, bir har var Oysa gönlümde hep bahar var Karlı dağları eritti yazlar Irmaklar coştu maviye döndü beyazlar Bitmiyor gönüllerde nazlar Geleceksen gel artık Yoksun gül pembe Yine sen yoksun gül pembe Behçet Bük 769/9.4.2015 |