Hayat denen dünyada, yaşam bile kalmadı
Toprak bile ağladı, gözyaşıyla suladı
Yaşayan canlı vardı, hiç farkında olmadı
Toprak bile ağladı, gözyaşıyla suladı

Harap edildi evren, bir katkısı olmadı
İçinde cevher vardı, hiç aldıran olmadı
Lazım olursa diye, bir kenara koymadı
Toprak bile ağladı, gözyaşıyla suladı

Bunu duyan insanlar, hiç aldırış olmadı
Kıymet bilen olmadı, sonra depremler oldu
Sonunda tufan oldu, kimse dersin almadı
Toprak bile ağladı, gözyaşıyla suladı

Bir zamanlar yeşeren, şimdi solgun yüzleri
Bağrında saklı olan, hüzünlü ve de üzgün
Bir nefes alan toprak, şimdi soluk nefesi
Toprak bile ağladı, gözyaşıyla suladı

Sessizce hep ağladı, çığlık bile olmadan
Koynunda yatan hazin, hikayeyi anladı
İnsanoğlu, doğaya hiç de umursamadan
Toprak bile ağladı, gözyaşıyla suladı

Yaşayan canlı vardı, nefes bile almadı
Bir çöl oldu toprak, bir canlı da kalmadı
Sonunda olan oldu, kıymet bilen olmadı
Toprak bile ağladı, gözyaşıyla suladı...

Behçet Bük Eskişehir.
11.2.2024 Hayali Yağlıboya bir Tablomdur saygılar Behçet Bük