Gitmeli kendinden insan.
Topukları kanarcasına koşmalı.
Koskoca bir ruh.
Küçücük cam kavanozda.

Kitaplar yazsan
Yüreğinden zerre dökülür.
Kim anlatmış kendini
Kendinden gitmeden.

Kırlangıç kadar hızlı ömür.
Bir nefes kadar kısa nefes.
Meçhulden meçhule her adım.
Karanlık desen günlere eşit.

Ağrılı geçer düşünceler.
Bir ziya için kaç ölüm gerek?
Yoksa öldüren hep tanrı mı?
Öldürdü kendini insan, gitmek isterken.

Bütün fiiller karavana.
Bütün fikirler karamsar.
Gitmek istese de kendinden
Bırakmaz o hoşluk kokmuş nefsinden.

Kendi ruhunda boğulmak.
Bir nebze de olsa nefes almak.
İnsan nasıl gider kendinden?
Gider ama, kırışınca ten.

Yol boyu dizilir her amel.
Düşecek benliğin topraklara.
Sürünüp dinleneceksin o çınarın altında.
Kavrulacak dizlerin, gideceksin kendinden.



F. OKÇULAR