ARTIK ÇİLEM DEĞİLSİN
Aşkta adalet yokmuş; kırdığın kalp tanığı
Firar etsin bırak bu iflah olmaz sanığı Kar yanığı zannetme; izlerim yâr yanığı …..İnfazımı şafağa yazan kalem değilsin …..Unut gitsin vicdansız, artık çilem değilsin Hep ayaz, hep fırtına; mevsimler sende kıştı Peşin sıra koşarken çamurların yapıştı Gözyaşı yağmurlarım sel olup gönle taştı …..Her baharda dallarım çiçek çiçek eğilsin …..Unut gitsin vicdansız, artık çilem değilsin Yere düşse saçının kır düşmüş bir tek teli Sen kokuyorsun diye alırdım; ne demeli? Öldü o çılgın âşık, içten seven o deli …..Hor gördüğün sevdama ihanetten failsin …..Unut gitsin vicdansız, artık çilem değilsin Sana saçma gelecek ne anılar sakladım Şimdi hepsini birden kendime yasakladım Anılmasın adınla hatta tertemiz adım …..Bağrımda kızıl güller açan şulem değilsin …..Unut gitsin vicdansız, artık çilem değilsin Kırardım ben de senin o uslanmaz kalbini İstedim ki bıkana kadar yere çal beni Hangi meçhul sürgüne salacaksan sal beni …..İzin ver de sinemi bülbüller yuva bilsin …..Unut gitsin vicdansız, artık çilem değilsin Mücella Pakdemir |