Aşkta adalet yokmuş; kırdığın kalp tanığı
Firar etsin bırak bu iflah olmaz sanığı
Kar yanığı zannetme; izlerim yâr yanığı
…..İnfazımı şafağa yazan kalem değilsin
…..Unut gitsin vicdansız, artık çilem değilsin

Hep ayaz, hep fırtına; mevsimler sende kıştı
Peşin sıra koşarken çamurların yapıştı
Gözyaşı yağmurlarım sel olup gönle taştı
…..Her baharda dallarım çiçek çiçek eğilsin
…..Unut gitsin vicdansız, artık çilem değilsin

Yere düşse saçının kır düşmüş bir tek teli
Sen kokuyorsun diye alırdım; ne demeli?
Öldü o çılgın âşık, içten seven o deli
…..Hor gördüğün sevdama ihanetten failsin
…..Unut gitsin vicdansız, artık çilem değilsin

Sana saçma gelecek ne anılar sakladım
Şimdi hepsini birden kendime yasakladım
Anılmasın adınla hatta tertemiz adım
…..Bağrımda kızıl güller açan şulem değilsin
…..Unut gitsin vicdansız, artık çilem değilsin

Kırardım ben de senin o uslanmaz kalbini
İstedim ki bıkana kadar yere çal beni
Hangi meçhul sürgüne salacaksan sal beni
…..İzin ver de sinemi bülbüller yuva bilsin
…..Unut gitsin vicdansız, artık çilem değilsin

Mücella Pakdemir