CİĞERPAREMCİĞERPAREM gözlerimde korkudan esaret yok elveda diyerek hiçe saydım sözleri bir şafak vakti darağacın urganına astım şiirlerimi kıyamazdım ne bir virgül ne de bir noktasına mutlak ki davam mahşere kalacak yerime mor menekşe boynun bükmüş gelincikler konuşacak önümde çok uzun bir gece sarp ve yalçın kayalıklar ürkütmüyor artık o ıssız yollar sımsıkı sarılmışım maneviyatın ellerine avuçlarımda lâl dualar ciğerparem ruhumun derininde acıyor onlarca kırgınlık yüzlerce kanayan cam parçası var karşımda tek sıkımlık bir silah dayasam alnımı korkarım gök üstüme boşalıp altımdan toprak kayacak yıkılıyor tabular dökülüyor kerpiç duvarlardan küf rengi sıvalar aklımın tünelinde cirit oynuyor çark ederek zaman yüzümün haritası paramparça kıyımda yön değiştiriyor rüzgar şiddete hiddet mi gerek akın halinde damarımda ki kan yıkılacaksa yıkılsın bu kainat bilirim ki içimde yeniden başlayacak huzurlu bir hayat... [sevgi batbay özçelik] |
gülleri bıraktım sayfanıza tebriklerim saygımla
karan