MANSURÎ (Mansur Ekmekçi'ye)
Şu hantal halimle şekle muhtacım,
Dermanı sunacak sensin Mansurî. Neşterini vursan duyulmaz acım, Bilgine çok açım, doyur Mansurî. Karanlık yolumda rehberim olsan, Ömrüm yetene dek ışığım kalsan, Yüreğime kökler dalların salsan, Öze ulaşmaya, yol ver Mansurî. Her kafadan bir ses bu işe şaştım, Doldu hazineler az daha taştım, Sofrana gelmeden pişmemiş aştım, Ocağında pişir, üstat Mansurî. Atılmış paçavra iş görmez bezdim, Bilgili üstada ihtiyaç sezdim, Yandım hasretinle dört yanı gezdim, Aşkınla hamurum, pişir Mansurî. Herkes tutmuş bir yol gider düşünmez, Dört heceden şiir yazar üşenmez, Üstat kapısına yatıp döşenmez, Baş koydum yoluna, emret Mansurî. Hak ve halk aşkıyla yanan kullarız, Çıplak gelenleri örter çullarız, Cahillere göre geçmez pullarız, Her kalbe anahtar olsam Mansurî. Damarıma kan ver cana can gelsin, Soluk ol çırağa işi bilensin, Dursunî kapında eski silensin, Eğrimi doğrultsan, ustam Mansurî. 07/09/2006 |
Herkes tutmuş bir yol gider düşünmez,
Dört heceden şiir yazar üşenmez,
Üstat kapısına yatıp döşenmez,
Baş koydum yoluna, emret Mansurî.
Vezinle ve o kadar yürekten yazılmış ki.