Gönlüm sanki bir derya deniz
İçin de hüzün gemileri çırpınır durur
Mutluluklar alabora umut yok olmuş
Attan düşen balıklar kıyıya vurur

Martılara gün doğdu dağlar donarken
Bir yudum sam yelinde sahil boğulur
Balinalar bataklıkta bir bir solarken
Uskumrular hamsilere yem olur

Okyanusta cümbüş var düğün kurulmuş
Akvil gelinliğini giymiş bir genç kız edasinda yelkenli
Al kuşağı kuşanmış telli duvaklı gelin gibi
Maveraya doğru nazlı nazlı süzülür

Kalbim çarmıha gerildi hazan güvertesinde
Yakamozlar ılgıt ılgıt yıldızlar dan dem vurur
Aşk otağı arzulanır gönül yoğsun tutarken
Anılar arasından silüetin akar gider sessizce

Zindanlara zımbalandı yedi verenler
Prangalar pençesinde tutsak kaldı ilimler
Gizler girdabın da mahpus o gonca güller
Pervasızca yanıp söndü onca ömürler

Nafize